Love Suck! เกลียดนัก...รักดูไหม? // NC ตอนที่ 31 [Rewrite]
“อ๊ะ”
ทันทีที่ก้าวเข้ามาในพื้นที่ของห้องนอนส่วนตัวพี่ซันก็เหวี่ยงผมไปที่กำแพงทางเดินติดผนังห้องแล้วตามมาคร่อมไว้ด้วยข้อมือหนาทั้งสองข้าง
สายตาของพี่ซันยังหงุดหงิดไม่หาย
ตอนขับรถกลับมาก็ทำเอาผมใจหายใจคว่ำเพราะพี่มันเล่นเหยียบแล้วแซงเหยียบแล้วแซงพอไม่ได้ดั่งใจก็สบถเป็นคำหยาบออกมา
ผมปิดปากเงียบสนิทเพราะไม่อยากโดนลูกหลงจากพายุบ้าของพี่มัน
พอพี่มันจอดรถได้ก็รีบเก็บของใส่มือแล้วเดินก้าวไวๆ
ขึ้นห้องไม่พูดไม่จา ผมต้องรีบวิ่งตามมาพอเปิดประตูเข้ามาเท่านั้นแหละ
พี่มันวางของลงพื้นก่อนจะเดินกลับมาจับข้อมือผมเหวี่ยงใส่กำแพงเหมือนที่เป็นอยู่ตอนนี้
“พี่จะทำอะไร”
ผมถามออกไปพยายามไม่ให้เสียงของตัวเองสั่นเมื่อสบตาเข้ากับสายตาคมดุที่จ้องมองผมเหมือนเสือรอขย้ำเหยื่อ
“ลงโทษ”
“ละ...ลงโทษอะไร”
“ลงโทษที่มึงยอมให้ไอ้เหี้ยนั่นแตะมึงไง”
อื้ม เหตุผลงี่เง่าสิ้นดี พี่ซันยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจ
ผมต้องยกมือสองข้างขึ้นดันอกพี่มันไว้เกร็งๆ
หวังว่าคงจะไม่ฆ่าผมหมกห้องหรอกนะ
“อ๊ะ...อื้อ เดี๋ยว ผมยังไม่ได้ทำอะไรแบบที่พี่ว่าเลยนะ” ผมท้วงเสียงหลงพร้อมกับพยายามหดคอหนีการรุกล้ำของริมฝีปากคนเอาแต่ใจ
“อ๊ะ เจ็บนะ!” ผมร้องอีกครั้ง เมื่อพี่ซันไม่ยอมเอ่ยปากตอบอะไรกลับมา
แต่กลับยื่นหน้ามากัดแก้มขาวของผมเต็มแรงเจ็บจนน้ำตาเล็ด ผมยกมือขึ้นมาลูบที่แก้มของตัวเองก่อนจะฟาดมือลงไปที่อกแกร่งแรงๆ
เพื่อระบายความเจ็บ
“ก็ตั้งใจทำให้เจ็บ”
“ฮะ” บอกตามตรงว่าไม่เข้าใจพี่ซันเลยสักนิด “อื้อ!” ยังไม่ทันได้เข้าใจอะไรริมฝีปากหนาของพี่ซันก็โฉบลงมากดจูบที่ปากผมหนักๆ
อีกครั้งแล้วผละออก
“จำไว้ว่าคนเดียวที่แตะต้องมึงได้...คือกู”
ผมกำลังจะอ้าปากทักท้วงก็ต้องปิดปากสนิทเมื่อริมฝีปากหนาก้มลงมาปิดปากผมอีกรอบทันที
พี่ซันสอดมือมารองต้นคอผมดึงเข้าไปรับจูบ
“อื้อ...พี่ซัน อ๊ะ นี่มันยังกลางวันอยู่เลยนะ” ผมพยายามดันอกคนที่กำลังฉกฉวยจูบตัวเองให้ออกห่างแล้วพูดเสียงกระเส่าปนหอบ
เพราะโดนขโมยอากาศหายใจ
“คิดว่ากูแคร์มั้ย”
ผมอ้าปากค้างกับคำตอบที่ได้รับ
พี่ซันยกมือขึ้นมาเสยผมตัวเองด้วยความหงุดหงิดที่ผมเอาแต่อันพี่มันออก มือหนาคว้าแขนผมลากเข้าไปในห้อง
ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งโซฟากลางห้องรับแขก พลางกระตุกมือผมให้เซไปนั่งลงบนตักกว้างในสภาพหันหน้าเข้าหากัน
ผมเบิกตากว้างรีบคว้าจับไหล่ของคนตัวโตกว่าไว้มั่น
ใจสั่นกับการกระทำที่แสนจะดุดันในครั้งนี้ของพี่ซันเหมือนมีคนตีกลองอยู่ข้างหู ใบหน้าหล่อที่ดูหงุดหงิดดุดันแต่กลับดูมีเสน่ห์น่าหลงไหลไปอีกแบบ
ทุกการกระทำของคนตรงหน้าตอนนี้บอกเลยว่ามันกำลังให้ผม...ตื่นเต้น!
“อื้อ...” พี่ซันสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวของผม
ปลายนิ้วร้อนค่อยๆ บรรจงลูบไล้ไปที่ยอดอก เคล้นคลึงอย่างเอาแต่ใจ
“ชอบมั้ย”
“...”
เมื่อเห็นผมไม่ตอบ
พี่ซันเคลื่อนริมฝีปากหนาไปที่ข้างหูผมก่อนจะเริ่มขบเม้มติ่งหูราวกับหยอกเย้าให้ผมคลั่งกับบทเรียนครั้งใหม่นี้
ผมค่อยๆ เบียดสะโพกของตัวเองบดคลึงไปกับตักหนาโดยไม่รู้ตัว ก่อนเริ่มสัมผัสได้กับอาวุธที่ซ่อนอยู่ใต้สะโพกเริ่มขยับขยายเบียดกับช่องทางรักที่ยังมีกางเกงกั้นอยู่
“อ๊ะ” ผมกัดฟันแอ่นอกรับด้วยความเสียว เมื่อยอดอกกำลังถูกรุกล้ำด้วยริมฝีปากอุ่นร้อนที่กำลังฉกฉวยลงดูดยอดอกที่กำลังแข็งขืนเป็นไตผ่านเนื้อผ้าที่คนคุมเกมเป็นคนปลุกปั่นมันขึ้น
“อื้อ...อย่ากัด”
“ล้วงมันออกมาสิ” พี่ซันกระซิบชิดใบหูผม มือข้างหนึ่งคว้ามือผมไว้แล้วจับไปวางบริเวณแก่นกายของตัวเองที่คับแน่นดุนเนื้อผ้าออกมาจนเห็นได้ชัด
ฉ่า…
ผมเม้มปากแน่นถึงแม้ว่าจะเคยทำเรื่องอย่างว่ากันมาก็หลายครั้ง
แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป ตะวันยังไม่ตกดินแถมห้องยังสว่างขนาดนี้จะไม่ให้เขินได้ยังไง
นี่มันแกล้งกันชัดๆ เลย
“เร็วสิ ‘ชัก’ ช้า อย่าหาว่ากูใจร้ายนะ”
“พะ...พี่ ผมอาย”
ผมบอกเสียงสั่น
พี่ซันมองหน้าผมด้วยสายตากรุ้มกริ่มในระยะประชิด
“คนทำผิดไม่มีสิทธิ์ต่อรอง” ประโยคเดียวทำให้ผมปิดปากสนิท
พี่ซันมองผมด้วยสายตาตื่นเต้นและเฝ้ารอการตอบรับจากผม
ผมค่อยๆ
ยื่นมือไปที่ซิบกางเกงอีกคนสั่นๆ จนได้ยินเสียงขำของอีกคนใกล้หู
ฟึ่บ!
ฉ่า…
พอรูดซิบกางเกงลงเท่านั้นความใหญ่โตของอีกคนก็โผล่พ้นออกมาจากกางเกงแถมตอนนี้มันยังกำลังชี้หน้าผมอยู่อย่างเยาะเย้ยจนต้องเบือนหน้าหนี
โอ๊ย จะบ้าตายอยู่แล้ว
หมับ!
“อะ” พี่ซันคว้าหมับเข้าที่สะโพกผม แล้วยกตัวขึ้นก่อนที่จะกระซิบบอกผมชิดหูว่าให้รั้งกางเกงของพี่มันลง
รู้ว่าอายก็ยังจะแกล้ง!
แล้วนี่กางเกงเขามันหลุดออกจากกันตั้งแต่เมื่อไหร่!!
พี่ซันคว้ามือผมไปกอบกุมแก่นกายใหญ่ของพี่มันไว้อีกครั้ง
พร้อมกับช่วยขยับมือผมขึ้นลงเป็นการสอน ผมเม้มปากแล้วค่อยๆ ทำตาม
“อ่า...ลองขยับมือเองสิ ทำเหมือนที่มึงทำให้ตัวเอง” พี่ซันครางเบาๆ
แล้วร้องสั่ง พร้อมกับยื่นหน้ามาบดจูบกับริมฝีปากผมพลางสอดลิ้นเข้ามาเกี่ยวพันดูดดุนกับลิ้นของผม
ผมเริ่มขยับมือขึ้นลงช้าๆ
“อืม...ซี้ด พอแล้ว อ่ะนี่ทาให้หน่อยถ้าไม่อยากเจ็บ
ไม่ต้องเถียงอย่าลืมนะว่ามึงมีความผิดอยู่” มือที่กำลังขยับหยุดชะงักแม้จะไม่เข้าใจว่าตัวเองทำผิดอะไร
แต่ผมก็ยื่นมือไปรับเจลหล่อลื่นจากอีกคนมาด้วยใบหน้างอง้ำที่รู้ตัวว่าโดนอีกคนแกล้งเป็นครั้งที่สอง
ผมเทเจลลงบนฝ่ามือด้วยอาการสั่นๆ ก่อนจะยื่นไปทาให้กลับแก่นกายอีกคนโดยเบือนหน้าหนีทำให้เจลที่ทาสะเปะสะปะไปทั่ว
พี่ซันไม่ได้ว่าอะไร
แต่เริ่มเปลี่ยนเป้าหมายกลับไปเล่นที่ยอดอกชูชันของผม ลิ้นหนาค่อยๆ กวาดต้อนไปรอบๆ
จนผมเผลอคราง มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนไปกอบกุมแก่นกายของผมแล้วเริ่มขยับมือให้เป็นจังหวะ
มือผมขยับขึ้นลงตามแรงอารมณ์
แต่คนขี้แกล้งก็ยังเป็นคนขี้แกล้งอยู่วันยังค่ำเมื่อพี่ซันหยุดมือทำให้ผมล่มปากอ่าวกะทันหัน
ผมชะงักกึก ลืมตาโพรงเห็นใบหน้ายียวนของพี่ซัน ผมฟาดมือไปที่ไหล่กว้างของพี่มันเต็มแรง
พี่ซันหัวเราะ
“กูไม่ยอมให้มึงถึงเพราะไอ้นี่หรอก” พูดจบก็ยกมือขึ้นมาชูว่าไอ้นี่น่ะคืออะไร ทำเอาผมฉุนกึก
“จะทำอะไรก็รีบๆ ทำเซ่! แกล้งกันอยู่ได้!”
มันน่าฟาดให้ปากแตกสักที
เมื่อกี้ผมเกือบจะถึงอยู่แล้ว ดันล่มปากอ่าวซะงั้น
“อ๊ะ!”
ผมจับบ่าพี่ซันแน่น
เมื่อพี่มันใช้สองมือยกตัวผมขึ้นจากตัก ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยน้ำหนักผมลง
“อื้อ...พี่จะทำ อึก...อะไร” ผมร้องถามเสียงสั่นเมื่อช่องทางด้านหลังกำลังถูกจับกดให้นั่งลงไปทับแก่นกายอีกคนที่ตั้งรออยู่เบื้องล่าง
ผมบีบไหล่พี่ซันข่มกลั้นความเจ็บไว้เมื่อช่องทางด้านหลังเริ่มกลืนกินแก่นกายอีกคนทีละนิด
“ซี้ด...อย่าเกร็ง ผ่อน อื้ม...ผ่อนคลายหน่อย” พี่ซันบอกทั้งๆ
ที่ใบหน้าหล่อกำลังบิดเบี้ยว ผมพยายามพ่นลมหายใจเข้าออก ก่อนจะค่อยๆ กดตัวลงไป นิ้วจิกลงไปที่แผ่นหลังเปลือยเปล่าของพี่ซันเพื่อระบายความเจ็บ
แต่ก็เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียว
“อึก...ผมไม่ไหวแล้ว...เจ็บ” ผมบอกเสียงสั่น
พี่ซันฉีกยิ้มมุมปากเป็นการปลอบ
“ไม่เป็นไร ชู่ว เด็กดีไม่ต้องร้อง” พี่ซันกระซิบบอกเสียงพร่า
ยื่นหน้ามาจูบซับที่หางตาผม ขณะสองมือช่วยประคองสะโพกผมไว้ ก่อนจะขยับที่นั่งหามุมใหม่เพื่อช่วยให้ผมนั่งสบายมากขึ้น
ผมรู้ว่าพี่มันก็เจ็บเหมือนกัน
“ซี้ด...”
เพราะการขยับส่งผลให้เกิดการเสียดสีของช่องทางที่ฉ่ำไปด้วยเจลหล่อลื่นทำให้ผมเริ่มขยับได้มากขึ้น
“ค่อยๆ ขยับนะ”
พี่ซันพูดบอกเสียงอบอุ่น
ผมพยักหน้ารับก่อนจะค่อยๆ ขยับสะโพกของตัวเองเข้าออกช้าๆ แม้จะเจ็บจากการเสียดสีของช่องทางด้านหลังแต่เมื่อเห็นสีหน้าทรมานของพี่ซัน
ผมก็ได้แต่กัดฟันค่อยๆ ขยับสะโพกลากวนไปรอบๆ
“อื้อ...พะ...พี่ซัน”
“ซี้ด...เก่งมากครับ อืม...แบบนั้น”
“อื้อ ขะ...เข้าได้แล้ว”
พี่ซันหลุดขำยื่นมือมายีหัวผม
ก่อนที่จะ…
“อื้อ!!!” กระแทกสะโพกสวนขึ้นมาจนผมถึงกับมือไม้อ่อน
ตามด้วยจังหวะช้าๆ เนิบๆ มือหนาสองข้างจับยึดสะโพกของผมเพื่อคุมจังหวะ ไม่รอให้ผมได้ตั้งตัวก็ต้องครางเสียงหวานเพราะความคับแน่นที่เสียดสีกัน
“ซี้ด...ตอดแบบนี้เดี๋ยวไม่ได้นอน” เราสองคนช่วยกันขยับเข้าออกสวนรับกันเป็นจังหวะ
ผมรู้สึกมวลในท้องน้อยจนกลั้นเสียงครางไม่อยู่ ขยับเอววนรอบอย่างได้ใจ
“แม่งรัดดีจริงๆ”
“ย อย่าพูด...อื้อ”
ผมร้องบอกเสียงกระท่อนกระแท่นเพราะการอยู่ด้านบนทำให้ต้องใช้แรงมากกว่าปกติ
แต่ผมไม่ปฏิเสธเลยว่าอยู่ในท่านี้แล้วมันทำให้
…รู้สึกมากกว่าทุกที…
“ซี้ด...” เสียงเข้มครางเสียงพร่าในลำคอมือหนาที่กอบกุมอยู่ที่ส่วนอ่อนไหวผมขยับเข้าออกเป็นจังหวะถี่รัวในขณะที่สะโพกหนาก็เด้งกลับสวนรับผมไม่ขาดตอน
เหงื่อเม็ดโตผุดเกาะไปตามลำตัวและใบหน้า
“อื้อ...พี่ผมรักพี่นะ” เมื่อหนทางใกล้จะสิ้นสุดผมเอ่ยปากบอกคนด้านล่างเสียงสั่น
มือเรียวยังคงเกาะยึดอยู่ที่ไหล่หนา พร้อมกับขยับจังหวะสะโพกถี่เร็วขึ้นจนน้ำขาวขุ่นพุ่งออกมาเลอะเต็มบริเวณหน้าท้องแกร่งแล้วหอบแฮ่ก
พี่ซันครางรับในลำคอ
มือหนาสองข้างจะเลื่อนลงไปที่สะโพกผมเพื่อจับยึดแล้วพลิกร่างผมให้นอนราบไปกับโซฟา ก่อนจะกดตัวเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังของผมอีกครั้งแล้วเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะปลุกอารมณ์ของผมให้ติดเครื่องอีกครั้ง
และอีกครั้ง...
